Een dooie mus

Even een update voor we weggaan. De vorige keer schreef ik dat Nelly nog een plek voor ons geregeld had en dat er ook een huis voor ons was. Vorige week bleek dat het weer een typisch geval was van: blij gemaakt met een dooie mus.
We hadden namelijk vragen aan haar gemaild maar hoorden maar niks. Toen ik vorige week nog een keer mailde, kreeg ik wel een antwoord. Het huis waar wij in konden wonen, bleek onbewoonbaar, ze wilden het renoveren maar dit was dan pas in de zomer klaar. Of dat een heel groot probleem was??
En of dit een groot probleem was! Omdat ze daar nu allemaal vakantie hebben, kon ze ons niet verder helpen en waren wij dus weer terug bij af. Ondertussen had ik alles al ingepakt en hadden de meisjes afscheid genomen van school. Daarom hebben we besloten toch maar te gaan. We gaan nu eerst vier weken wonen in een vakantiewoning. Zo kunnen we dan rustig zoeken naar een andere woning en de verblijfsvergunning regelen. Lukt dit echt niet dan zien jullie ons snel weer terug. Lukt het wel dan blijven we gewoon tot eind augustus.

Dizze wike stiet ek yn it teken fan it ôfskied nimmen. Jelle op syn wurk en de famkes op skoalle. De bern út harren klasse hawwe boekjes makke mei ferhaaltsjes en tekeningen. Hartstikke leuk!
Hjoed ek al ôfskied nommen fan Jelle syn âlders. Ik koe my hiel lang goed hâlde oant it momint dat Tjitske sei dat se beppe sa misse soe. Lokkich hawwe we dan Feije noch. Pake hie it oer syn knul. Seit Feije: Pake, ik bin net in nul!
Moarn folget dan de rest noch. Dat wurdt wol even slikke, tink ik.