Oer in kater en hinnepiken

Dat we noch altyd net echte Hongaren binne docht wol bliken út it folgjende ferhaal.
Freedtemiddei hellen we mei de bern it middeisiten op. Ien fan de froulju yn de keuken (se is troud mei de baas fan de wasserette) frege doe oft de bern ris by har delkamen. Se hie thús hintsjes en dat is foar de bern hartstikke leuk. We koenen allegearre wol komme, se soenen ús wol ophelje. Sneintemiddei om ien oere. Wy hienen tocht dat it in koarte besite wurde soe, ferkeard tocht!
Nei it bôle iten makken wy ús ree om fuort. Krekt foar ienen stienen der twa auto's foar de doar want se wenje hielendal oan de oare kant fan it doarp. Krekt as alle minsken hjirre ried se nochal hurd, by it remjen wie ik bliid dat we de riem omhienen. Doe't we de tún ynkamen, seagen we it al: De tafel wie dekt. Probleemke. De bern hawwe dus net safolle iten mar wy hawwe ús manmoedich dertroch hinne iten. Lokkich begongen we mei sop, dat glidet oeral tuskentroch. In hinnepoatsje paste ek noch wol. In donut waard al wat dreger. Omdat it oare fleis noch bakt wurde moast, koenen we even bekomme. Dat wie mar goed ek. Der kaam noch mear fleis op tafel mei salade en ierappeltsjes. We hawwe thús gjin jûnsiten mear hân want we wienen mear as takocht. Foaral Jelle, dy't krekt wat tefolle drank hân hie. De kombinaasje fan palinka, bier en wyn foel net sa goed. Doe't we thús wienen, is er gelyk op bêd gongen en fannemoarn is er thús bleaun, in kater fan jewelste! Ik hie him noch warskôge, mar ja, eigenwiis hè.
Undertusken fermakken de bern harren geweldich mei de hinnepiken. Dy waarden oeral mei hinnetôge en ferpopke. Wat in feest! De gastfrou fûn it sa moai, se hie betocht dat de bern wol ien mei hawwe koenen. Ik haw noch besocht om it te kearen. Wêr moatte we sa'n bist yn hawwe? Gjin probleem, se hienen wol in doaze. We hawwe gjin foer! Gjin probleem, skaaltsjes mei en foer. We kinne se net meinimme nei Nederlân! Gjin probleem, dan meie se dan werom komme. De bern wienen fansels al dwers troch alles hinne. Ein fan it ferhaal wie dat we weromkamen mei trije hinnepiken achter yn auto. Se steane no bûten op it terras. Jelle mei in hokje ynelkoar timmerje want justerjûn is der al ien ûntkommen. Dy sprong samar út de doaze. Ik koe him noch krekt de keamer yn triuwe. Doe Tjits en Ym derby roppen om it bist te fangen. Want dêr begjin ik net oan. Witte jimme wol hoe hurd as sa'n bist drave kin? Undertusken hawwe we noch in oar probleem. It kommende wykein binne we fuort. Wa moat der op de bisten passe? Mar ek no binne de bern net foar ien gat te fangen. Se hawwe al heal en heal wat regele mei Ymkje har staazjejuf.

Hjoed hie Ymkje noch in kear in optreden op skoalle. Freeslik yn de stress want fannemiddei om healwei trijen betocht se wer dat juf de moarns sein hie dat se in wyt bloeske oan hawwe moast. Moai op 'e tiid. Wy wurde der al net mear oars fan. Ik sei: "Do fregest mar oan de staazjejuf oft in gewoan bloeske net kin." En dat wie gjin probleem. Se die it hiel goed, knap dat se dit al doart yn it Hongaarsk.
Tjitske en ik wienen mei. Ik wit no dat je je somtiden hiel ûngelokkich fiele kinne yn it bûtenlân. Alle âlders wienen strak yn de klean. Lokkich hie ik my ek noch ferklaaid fantefoaren. De measten hienen blommen mei foar de juffen. It die bliken dat de rapporten útrikt waarden en it in soarte fan ôfskied wie. Us wie hjir neat fan ferteld. Ik wist net better dan dat Ymkje in soarte fan opsiswedstryd hie.
It folksliet waard ek noch spile, it giet hjir allegearre o sa offisjeel. Guon bern krigen in diploma en in boek útrikt. Dat krije se as se in fiif helje, dat is hjir it heechste datst helje kinst. Dêrnei krigen de bern yn de klasse harren rapport.
Ymkje wie sakrekt hielendal yn triennen omdat alle bern har in dikke krûp joegen. Se sil se sa misse! It is dreech om ôfskied te nimmen mar we geane derfan út dat se in protte moaie herinneringen mei werom nimme.

Dan no noch even in kwis. Feije hat twa nije wurden betocht. Wa wit wat se betsjutte?
1. opstekfinger
2. nakel
3. soldanen
Súkses