Weer wat nieuws!

Weer wat nieuws en inderdaad dat kun je op verschillende manieren uitleggen.
Vrijdag zijn we dan verhuisd. Het duurt soms ontzettend lang voordat iets geregeld is maar ze kunnen hier ook heel behulpzaam zijn. Zo werden er in no time een paar sterke mannen geregeld om te helpen verhuizen. Een andere collega ging mee om de ramen op te meten voor gordijnen. Vandaag hebben we ze al in huis, gewassen en gestreken. We hebben een paar spullen in bruikleen van het tehuis.

Zaterdag zijn we naar de Ikea geweest om een goed bed en wat andere spullen te halen. Met de kar achter de auto door het centrum van Budapest, heel leuk!! Toen we daar aankwamen, was het al half twee. We gingen dus eerst iets eten in het restaurant. Helaas stonden er zo'n 50 wachtenden voor ons. Maar toen we het eten eenmaal hadden, smaakte het extra lekker. Op de terugreis was het al bijna donker. Wat een prachtig gezicht, Budapest bij nacht! We reden over een van de bruggen over de Donau, je ziet dan allemaal lichtjes, zo mooi!!
Gisteren zijn we bijna de hele dag bezig geweest met het in elkaar zetten van de meubels en het inrichten en opruimen. Wel fijn dat dat nu eindelijk kan. Zo wordt het huis echt een beetje van ons.

Tijdens de verhuizing kwamen we erachter dat ons wasmachine al kapot is. Het betonblok is er afgeknapt, waarschijnlijk al bij de eerste wasbeurt. Toen hoorden we een knal maar wisten we niet wat er aan de hand was. Vandaag naar Nyiregyhaza gereden want we hebben nog garantie. Natuurlijk konden ze ons hier niet verder helpen. We moeten bellen naar een servicenummer en dan komt er iemand bij ons thuis (die iemand spreekt waarschijnlijk geen Engels of Duits :)). Maar eerst moeten we nog iemand vragen om te bellen want voor de telefoon een beetje Hongaars spreken en de rest met handen en voeten doen werkt ook niet echt.

Toen ik vanmiddag bij school was, werd ik aangesproken door de lerares Duits. Zij vroeg of we de inentingspapieren van de kinderen mee konden geven. Die hadden ze beslist nodig op school. Ik heb gezegd dat we zullen vragen of de familie een kopie op wil sturen. De papieren hebben we niet meegenomen omdat we die liever niet kwijtraken. Het is ons nog niet helemaal duidelijk waarvoor ze die papieren gebruiken. Ymkje is vorige week bij de Hongaarse schooldokter geweest, misschien heeft die erom gevraagd. We gaan morgen samen naar school om het uit te zoeken. Ze vertelde dat de kinderen hier met 6, 10 en 12 jaar ingeënt worden maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat onze kinderen een dubbel vaccinatieprogramma gaan volgen.

Vandaag heeft Jelle weer in de wasserette gewerkt en ik ben de laatste dagen bij de logopediste geweest. Het is heel interessant om te zien wat ze met de kinderen doet. Er is een groot verschil in wat de kinderen kunnen. Erica, de logopediste, probeert zo veel mogelijk uit te leggen. Dit gebeurt allemaal in het Hongaars, dit gaat dus met sprongen vooruit.
Met de kinderen gaat het nog goed. Alleen Feije moet nu elke morgen huilen op school bij het afscheid. Niet leuk maar volgens de juf duurt het meestal niet zo lang. Hij is ook wel erg moe. Vanochtend sliepen alle drie de kinderen nog toen de wekker ging, we wisten niet wat we zagen!
De meiden zijn trouwens wel heel verschillend bezig. Ze nemen hun rekenboek mee naar school zodat ze hun eigen stof kunnen maken. Thuis leggen we de les uit en dan maken ze de sommen op school. Meestal doet Tjitske nog een deel thuis omdat ze het leuker vindt om onder schooltijd op het kladpapier te tekenen. Van Ymkje had ik vandaag een briefje dat ze een bepaalde (teken-)som niet had gedaan omdat ze bang was dat de juf zou denken dat ze aan het tekenen was. Daarom wilde ze hem thuis nog wel even maken. Ook had ze zelf bedacht dat ze dan wel wat extra sommen kon doen van het vorige hoofdstuk.