Skoaltsjesiik

Hjoed wer in nije ferrassing. Jelle brocht Feije fannemoarn nei skoalle ta en dêr sei de juf dat we mei Feije nei dokter moasten. Hy kuchelet al in hiel skoft mar hat der gjin lêst fan. Hy is net koartsich, hy sliept en yt goed, hy boartet en hat wille. Mar hjir binne se sa't it skynt spoekbenaud foar syktes want se woenen in ferklearring fan in dokter dat er net siik is.
Jelle dus mei de direktrise fan skoalle nei de húsarts fan Kisléta. Dizze man hat lústere nei de longen en sei dat er miskien wol siik wie. Der moast yn it sikehûs in foto makke wurde fan de longen. Pneumonia stie der op it briefke (longûntstekking). Jelle hat doe my belle en tegearre mei Feije binne we nei Nyirbator riden. Hjir in skoft socht om it sikehûs dat net bestiet, we moasten by in soarte fan medysk sintrum wêze. In frou is mei ús meiriden en hat ús oant de doar fan de dokter ta brocht. Der sieten in hiele soad minsken te wachtsjen. Mar wy waarden al hiel gau (foar ús beurt) holpen, dat hie wer in oare frou regele. As bûtenlanner hawwe we in streepke foar, tink ik. Earlik fûn ik it net mar meitsje dat mar ris dúdlik.
It wie ús al hiel gau dúdlik dat wy yn Nederlân echt net kleie meie oer de sûnenssoarch. Minsken moatte hjir tiden wachtsje oant se holpen wurde. It gebou en alle tafels, stuollen en oare dingen binne behoarlik ferâldere, it seach der suterich út. Oan alles kinne we merke dat der gewoan gjin jild is om sokke dingen op te knappen of nij spul oan te skaffen. Wol die letter bliken dat de consulten fergees binne. We hoegden allinne foar de medisinen te beteljen. Der waard ek hielendal net frege nei ús fersekeringspapieren of sa.
Goed, de kinderarts hat ek nei Feije syn longen lústere en hy konstatearre brongitis. Der waarden medisinen foarskreaun en in briefke foar de skoalle. Hy mei oant en mei freed net nei skoalle ta hoewol't er echt nearne lêst fan hat. Feije fynt it gjin straf fansels :)
By de apoteek de medisinen ophelle en doe koenen we wer nei hûs. Fansels hawwe we earst noch wol even nei ús eigen dokter belle om te hearren oft der net al te raar spul foarskreaun is. It is in antibioticumkuer en in slymoplosser. No sille we mar braaf begjinne mei it tatsjinjen fan de medisinen en sjen oft it kucheljen oergiet.
We hoopje mar dat dit de earste en de lêste besite oan dokter wie.
Feije fynt it neat net slim. Hy krijt no noch mear oandacht as earst fan eltsenien. Se fine him hjir sa moai en leaf en grappich. Mar ús lytse man makket al aardich misbrûk fan de sitewaasje. Moandei ek mar gau wer nei skoalle ta!