En toen waren er nog maar twee

Jelle had vorige week dinsdag een hele mooie omheining gemaakt voor onze kippetjes. Een stuk van de tuin afgeschut met gaas en een afdakje voor de nacht. Ze vonden het geweldig zo veel bewegingsvrijheid. Maar tot onze grote schrik was er donderochtend eentje verdwenen. Over het hek gevlogen, opgegeten door een kat of een roofvogel? Wie zal het zeggen?
Diezelfde avond zagen we een egel in de tuin. Prachtig, zo'n beest. Ik wilde even opzoeken wat zo'n beest drinkt want ik meende me te herinneren dat melk niet zo goed is. Al snel de goeie informatie gevonden en meer dan dat. Er stonden ook verhalen op internet over egels die eieren en kuikentjes eten. Shit!!!!!
Wij vlug naar buiten met het doel om dat beest zo ver mogelijk weg te brengen. Natuurlijk zat hij niet meer op dezelfde plek. Wij dus in de schemering op jacht naar de egel. De hele tuin doorgezocht maar nergens meer te vinden. Ze schijnen dus niet alleen heel slim te zijn maar ook heel snel.
Wat nu? Maar weer de doos opgezocht en de kuikentjes hierin gedaan voor de nacht. De doos op het terras gezet in de hoop dat egels niet kunnen traplopen.
Tot nu toe gaat het goed. Ze leven nog en ze groeien als kool. Májanéni (de stagejuf van Ymkje) heeft dit weekend voor ze gezorgd toen wij in Tokaj waren. Het arme kind heeft er ook veel werk van gehad. Ze vond het te koud voor de beestjes dus ze heeft ze meegenomen naar huis. Ik zie het al helemaal voor me: over straat met een doos kuikentjes. Haar vader had nog speciaal een raamwerk voor op de doos gemaakt.
Volgens Tjitske is Pommie een haantje omdat deze bovenop Pammie zat. Wat er van Pimmie geworden is, zullen we helaas nooit weten.

Het weekendje Tokaj was leuk hoewel het weer een beetje tegenviel. Het heeft zaterdag en zondag veel geregend. De eerste dag lekker geluierd. 's Avonds kwam meneer Osten, de verhuurder, bij ons eten. Jelle en hij zijn nog samen naar de kroeg geweest. Zondags wilden we graag een boottocht over de Tizsa maken maar we hadden pech. Omdat de boot een half uur vertraging had, gingen er veel mensen niet meer mee. Toen waren er te weinig en ging de boot niet meer. Dat is dus echt typisch Hongaars. Ze hebben gewoon niet door dat ze op deze manier klanten verliezen. Meneer Osten was ook erg teleurgesteld dus hebben we afgesproken dat we in augustus nog een poging doen.
Tussen twee pogingen door nog geprobeerd ergens te eten. Ook dit was niet een succes. Omdat het al twaalf uur was en we om 13.00 nog een keer bij de boot zouden kijken, hadden we besloten snelklaargerechten te bestellen. Ik hoor jullie al denken: 'Dat is niet slim in Hongarije!' Eerst ging het best goed. Drie van de vijf gerechten stonden binnen tien minuten op tafel. Alleen had de serveerster niet goed begrepen dat we drie in plaats van een macaroni besteld hadden. Toen ze erachter kwam dat het toch wel een beetje vreemd was dat er maar drie personen aan het eten waren in plaats van vijf, duurde het nog twintig minuten voordat de volgende macaroni kwam. Niet veel gegeten dus en de serveerster heeft geen fooi gekregen.
Wij zijn toen 's middags nog naar Szabolcs gereden. Hier is een burcht en daar werden ridderspelen gehouden. Erg leuk om een keer te zien. Ook waren er demonstraties van het leger en de politie. Dit vond Feije iets minder. Ze lieten zien hoe ze met honden boeven kunnen vangen. Eerst werd er geschoten met losse flodders en daarna sprong de hond erbovenop. Feije moest verschrikkelijk huilen, hij vond het maar angstig. Nog steeds zegt hij met een stem waaraan je kunt horen dat het indruk maakte: 'Dy hûn wie hiel stewk!'
Maandagochtend nog een rondrit gemaakt met een treintje en toen was ook dit weekend weer voorbij.

Ondertussen zijn we vorige week ook begonnen met de lessen Engels. Het gaat best goed, onze studente is leergierig en slim. Ze heeft alleen veel gemist vanwege een operatie. Zo af en toe zitten er dingen tussen die wij ook lastig vinden. Nog lastiger is het dan om het in het Hongaars uit te leggen, de uitleg in haar studieboek is alleen in het Engels. En het lastigste is dat Jelle en ik soms van mening verschillen. Gelukkig hebben we dan onze scheidsrechter achter de hand :) Als het goed is zoekt ze op dit moment iets voor ons uit.
Vanmiddag Nati bezocht in het ziekenhuis. Haar been is uit het gips maar het lopen wil nog niet echt. Als ze op haar benen staat, heeft ze nog veel pijn.
Marko is geopereerd aan zijn balzak en het gaat goed met hem. We hebben vorige week een cadeautje gebracht, een computerspelletje. Hij is namelijk gek op knopjes en geluid. Ik weet alleen niet of de zusters ons wel zo dankbaar zijn.