Begraffenis

Fannemoarn earst gau wat dien foar’t we fuortgongen. Om alve oere de formulieren fuortbrocht nei Monika en doe betiid iten. Om tolve oere moasten we fuort mei de bus. It is hjir de lêste dagen al wer aardich waarm en we hienen it dan ek wol wat benaud yn de kreaze klean. Ik haw spesjaal noch in donkere jurk en pantys kocht omdat it hjir wat formeler giet as by ús.
De tsjinst wie yn Nyiregyhaza. We hienen gjin idee wat we ferwachtsje koenen. Al gau wienen we der achter dat we in blom meinimme moatten hienen. It wie net ferplichte mar eins hie eltsenien ien mei. Der is ek gjinien dy’t je soks fertelt want se miene dat it oeral gelyk is as by harren.
It die bliken dat de kremaasje al west hie. De urn stie op in tafel mei de foto derby. Eltsenien giet derby del en leit dan in blom del, slacht in krús of is even stil en siket dan in plak. It wie yn in soarte fan rûne iepen aula. Om ien oere begong de tsjinst wylst der noch in hiele rij minsken stie te wachtsjen. Ik tink dat der wol trijehûndert wienen. Der wienen in stik of wat prysters en in foarsjonger. Sa no en dan waard der meisongen of bidden. Nei de tsjinst waard de urn yn auto setten. Der ried in spesjale auto foar alle losse blommen en blomstikken achteroan. De famylje rûn foarop en ûnder it lieden fan de klok rûnen we nei de achterkant fan de aula. Hjir waard de urn bysetten. Nei in skoftke koenen we wer trochrinne nei de famylje om te kondolearjen. Gjin moaie rij sa as by ús mar de minsken kamen fan alle kanten. It begrutte my ferskriklik om nagymama (beppe). Se hie mar ien soan en dy moast se nei fuortbringe. Se gûlde sa!
Nei it kondolearjen wie it dien. We wienen de oare minsken fan it tehûs kwytrekke yn it gedrang mar lokkich hawwe we se wer fûn.
Feije hie moai boarte op de keamer dêr’t Ricsi ek altyd is. Hy wie leaf west en hie it wol leuk hân. Lokkich mar want hy fûn it wol hiel spannend, sa allinnich.