De grutte dei!

Hjoed wie dan de grutte dei: de bern mochten foar it earst hjir nei skoalle. Se wienen best senuwachtich en wy ek wol in bytsje :)
Hoe't de famkes harren earste dei belibbe hawwe moatte jimme mar even lêze op harren eigen webloch: www.dedamesyntongerslan.waarbenjij.nu
Doe't wy de fammen ôflevere hienen, haw ik mei Feije nei skoalle west. Doe't we oankamen, gongen de bern krekt yn de kring sitten (op de grûn). Earst waard Feije foarsteld oan de rest fan de bern. Dêrnei dienen se allegearre opsisferskes. Hiel netsjes yn koar! Doe wie it tiid foar it skoft. De bern geane dan oan tafel sitten en krije in broadsje, drinken en wat sjips. It duorre ús mantsje al fierstente lang, hy woe boartsje! Lokkich mocht dat dêrnei. Hy hat him bêst fermakke. Mei de houten trein boarte, even yn de poppehoek en puzzele. Om healwei alven binne we fuortgongen omdat we in ôfspraak hienen yn it tehûs. Moarn mei er wer.
It is trouwens wol hiel aardich om ris op in skoalle yn it bûtenlân te sjen. De juffen fan de kleuterskoalle hawwe skelkjes foar. Der binne neist de juf ek noch twa assistentes yn de klasse dy't helpe mei de bern. Dan rint der yn elts gefal ien konsjerzje om, in pear poetsfroulju en froulju dy't itensiede en dat útdiele. De bern krije it iten op skoalle.
Tjitske en Ymkje kinne ek op skoalle ite. Sy krije moarns yn it skoft in broadsje mei molke en letter noch fruit. Tusken de middei wurdt der waarm iten.


By de direktrise hawwe we de formulieren trochnommen foar de ferbliuwsfergunning. In hiel o heden. De beste frou docht sa har bêst om oer te setten yn it Dútsk en dan snappe wy it noch net. Fannewike wie it sels in kear sa dat ik it Dútske wurd net koe mar it Hongaarske wol! Ja, we geane foarút!
Se hat ek in dokumint skreaun dat wy hjir no wenje.
Fannemiddei moasten we nei it postkantoar om in waarborchsegel te heljen. Dy moatte je keapje en dan meinimme. Dy wurdt dan wer op de ferbliuwsfergunning plakt as teken dat je betelle hawwe. Se binne hjir gek op formulieren, stimpels en segels. Safolle is ús al wol dúdlik wurden.
Moarn dus nei Nyiregyhaza foar in ferbliuwsfergunning. Woansdei hawwe we wer in ôfspraak mei de direktrise. It giet yn lytse stapkes! We hawwe ûndertusken wol de kaai krigen. Fannemiddei noch even yn it hûs sjoen. De moed sakke my al wer yn de skuon want it is echt smoarch! Myn skoanmem soe in rolberoerte krije :) Jelle is noch altyd optimistysk. Der is trouwens noch gjin gas, wetter en elektrysk oansletten, oer dat probleem moasten we it woansdei hawwe, sei se. Dat belooft wer wat (sucht).