noch ien kear

Juster doe't we wekker waarden, lei der al in hiel pak snie. Jelle woe graach noch ien kear nei Eger. It wie in fijne rit sa oer de heuvels. We hawwe ferskeidene auto's sjoen dy't der hast net by opkomme koenen en hieltyd foartslipten. Lokkich wie it de weromreis aardich skjinner op de dyk. Wol prachtich, dy grutte flaktes mei snie. It snijde sa bot dat it krekt liek of wie it mistich.
Yn Eger fansels noch in gebakje iten. Foarearst de lêste kear. We groeie ticht. Aansen past Tjitske hielendal net mear yn har broeken!!!
De middeis hawwe de bern (lês: Tjitske, Ymkje, Feije en Jelle!) twa sniepoppen makke. Dat hawwe we hjir noch net sjoen, bern dy't yn sniepop meitsje. Wy hawwe it idee dat it foar de measte minsken hjir oerlibjen is en dat der gjin tiid is om fan snie en iis te genietsjen. De gaspriis is hast gelyk oan dy fan ús, foar de gemiddelde Hongaar is dat net te beteljen. Dêrom stoke se hjir in protte yn houtkachels, dat kinst hiel goed rûke. We hawwe ek al ferskeidene kearen sjoen dat der minsken oan de kant fan de dyk oan it hout sprokkeljen binne. As je dat sjogge, beseffe je wol dat je it hiel goed hawwe.
Jelle en Ymkje binne no oan it sniefeien want it hat fannacht wer snijd. We hoopje dat we moarn wat fatsoenlik fuortkomme kinne mei de karre. It measte spul sit al wer yn de doazen en de lêste wask sit yn de masine. No mei Jelle de karre wer ynlade, elts syn taak!
De froulju sille fannemiddei harren wurkstik ôfmeitsje, dan kinne we dat ek opstjoere nei skoalle.
We melde ús wer yn Kisléta.