Gödöllö 2

Vandaag gingen we dan voor de herkansing. En ja hoor, het paleis van Sissi was open deze keer!
Ik moet zeggen: het was wel de moeite waard. De meiden vonden het geweldig, stelden veel vragen. Tjitske vond de jurken prachtig en Ymkje schrok heel erg van een berevel. Maar nadat ze van de schrik was bekomen vond ze het wel bereinterressant.
Zelfs Feije vond het leuk al vond hij het wel zielig dat Sissi al dood is. 'Is se hielendal dea? Dat is wol sielich!'
Nadat we het hele paleis hadden bezichtigd, namen we een kijkje in de souveniershop. We besloten dat we eerst koffie zouden drinken en daarna terug zouden gaan om wat kaarten te kopen. Goed, dat moet je dus nooit doen in Hongarije. Als je ergens iets ziet wat je graag wilt kopen, ga dan niet eerst wat anders doen. Je kunt er namelijk vergif op in nemen dat als jij dan weer bij de winkel staat, er op de deur een bordje hangt. Met de tekst: bellen a.u.b. (waar vervolgens niet op gereageerd wordt) of: Ben zo terug (niet dus).
Jullie begrijpen het al, de winkel was op slot. Heel frustrerend omdat er werkelijk waar wel dertig mensen in zo'n kasteel aan 'het werk' zijn maar niemand je kan helpen en ook niemand je kan vertellen waar de bewuste verkoopster uithangt.
Deze keer hadden we geluk, ze was al na een half uur terug! Wel weer een paar forinten armer omdat de parkeermeter bijgevuld moest worden. Het kan erger. Laatst zijn we bij een andere winkel onverrichter zake naar huis teruggekeerd omdat er na een uur nog niemand was.
Goed, we hebben nu kaarten, een boek over Sissi, een romer voor schoonmoeder en een heel mooi ei voor de aanstaande 50 jarige. Ja, Tryn we konden het niet laten liggen. Deze is wel 10x zo mooi als die je nu hebt. Bovendien moeten we natuurlijk ook onze erfenis veilig stellen :)
Ook deze keer langs een omweg naar huis gereden, we zoeken een geschikte plaats voor ons vakantiehuisje.
Het laatste stukje reden we in het donker. Feije was vol verwondering omdat de maan met ons meereisde.
Het is hier nog steeds bitterkoud. Overdag -10